Aan het begin van de reis weinig van Tokyo gezien, omdat we wegens een cycloon naar Hiroshima zijn gereisd. Dat halen we nu in met maar liefst 4 dagen in Tokyo.
Ons hotel is een ‘robothotel’. Achter de balie van de receptie staan inderdaad twee robots ons te woord.
Nou ja, te woord… van enige interactie is geen sprake, ze spreken alleen uit wat de incheck-automaat meldt. We hadden toch een medewerker van vlees en bloed nodig om te zorgen dat we niet halverwege van kamer moesten wisselen, want we hadden twee losse reserveringen voor de 4 dagen.
Zoveel te zien en te doen in deze megapool en zonder plan zien we wel wat de dagen brengen. De eerste dag nogal wat regen dus zijn we naar een winkelstraatje en shopping hall in de wijk Asakusa gegaan. Niet te verwarren met Akasaka, de wijk waar ons hotel staat. Door het fantastische openbaar vervoer in Tokyo zijn we steeds in no-time waar we zijn willen. Die Metrostations kunnen honderden meters lang zijn, compleet met winkels, eettentjes boekwinkeltjes etc. Onder station Asakusa een oud gangetje gevonden waarbij je via een noodle tentje in een duister onderhouds gangetje komt, waar de leidingen over het plafond lopen. Ook hier eettentjes, dokters, kappers, een sake winkeltje en een waarzegger.
Uiteindelijk bij de ‘Tokyo Skytree’ uitgekomen, die ruim 600 m hoog is. Bij grauw weer toch geen uitzicht, maar er was daar wel een aquarium. Een enorme hoeveelheid verschillende kwallen, en bad vol pinguins, roggen, haaien etc. Onverwachts leuk.
De volgende dag maar weer eens een park, na het aquarium kan er ook nog wel een dierentuin bij, even een uurtje doorheen geslenterd. ‘s Avonds nog even naar de wijk Shibuya geweest om het ‘drukste zebrapad’ mee te maken.
Zodra alle voetgangers lichten op groen gaan, bewegen honderden mensen zich kriskras door elkaar naar alle kanten van het kruispunt. Als rood in zicht komt, komen een tiental agenten in actie door luid fluitend, schreeuwend en met stokken zwaaiend iedereen weer aan de kant te krijgen.
Op straat lekker druk en vele zijn verkleed in Halloween kostuum, terwijl Halloween pas de volgende dag is. Vast even oefenen misschien?
Op een van de avonden naar de ‘Tokyo Mega Illumination’ gegaan. Een evenement waarbij een (paarden) renbaan omgetoverd is tot een feeërieke omgeving van gekleurde LEDjes. Japanse rijsvelden, bloemenvelden, tunnels. Alles flonkelend met miljoenen LEDs. Groots opgezet zoals dat alleen in een stad als Tokyo kan. Mede door de chillout muziek een oase van rust in de stad.
Honger gekregen, en in Tokyo is eten nooit ver weg. Onder de sporen van de verhoogde rails van de trein nabij Yurakucho zijn vele restaurantjes. Trapje naar boven en schoenen uit. Gezellige sfeer en een wirwar van hokjes. Op de verhoogde vloer werden we naar ons eigen kamertje geleid, afgescheiden met rieten rolgordijntjes. In ons hokje zitkussentjes op de vloer terwijl onze benen in een kuil onder tafel konden bungelen. Genoten van kip-stokjes terwijl de treinen over onze hoofden denderden. Die kipstokjes zijn niet uitsluitend filets zoals bij ons, maar alles van de kip. Lever, nier, huid, maag, tot kraakbeen (jak!) aan toe.
De laatste dag een van de hoogtepunten van onze reis: een ‘digital art’ museum. Een gezelschap van kunstenaars, animatoren, wiskundigen, en architecten hebben dit opgezet met de bezoeker en verandert continue. Vele ruimtes die in elkaar overlopen, of achter gordijnen schuilgaan. een absoluut technologisch hoogstandje. een onbeschrijfelijke ervaring.
Elke wijk en plek in Tokyo is zo anders….
