Category Archives: vage oosten

Tokio – Hiroshima

Japan! Na een tijdje op onze bucketlist te hebben gestaan zijn we er nu. In Tokio aangekomen en na een vlucht en treinreis toe aan een hotelkamer om te chillen. Maar de Japanners zijn strikt en we mogen pas om 15:00 inchecken, dat is over een paar uur. Dan maar baggage achterlaten en de stad in. Ons hotel is vlakbij de oudste tempel van Tokio dus daar gaan even een kijkje nemen. Grote tempel waar veel vrouwen ( en enkele mannen) in kimono rondlopen, speciaal voor het tempel bezoek.

Ondertussen hebben we ook besloten om de volgende dag Tokio te ontvluchten naar Hiroshima. Een vrij pittige orkaan is op komst en Hiroshima ligt ver genoeg om er geen last van te hebben. Op het moment dat ik dit schrijf is het hier een beetje stormachtig en heeft de orkaan Tokio nog niet bereikt.

Onderweg naar Hiroshima de befaamde bullettrein genomen. In Tokio is het als toerist zaak om de spits te vermijden… overvolle metros en treinen.. goed plan.. tot je vroeg in de ochtend naar Hiroshima wil. Inderdaad overvolle metros waar wij met onze backpacks ook in wilden. Met veel dringen en persen erin weten te komen. We hebben die ochtend geen vrienden gemaakt.

Volgens Japanse gewoonte een Bento-box gekocht op het station voor in de trein. Een soort lunchbox op zijn Japans. In de bullettrein gelukkig wel ruime keus uit riante zitplaatsen.

Iedereen kent natuurlijk Hiroshima. De bom…. Een opnieuw opgebouwde stad vol monumenten. Het kasteel en Japanse tuin zijn opnieuw opgebouwd in originele stijl en deze hebben we bezocht.

Links de restanten van het enige overgebleven gebouw in het centrum:

Het uitzicht vanuit ons hotel is ook niet verkeerd

Maleisië – Kuala Selangor en Kuching

Weer terug naar de bewoonde wereld: Alor Setar. Een stad waar weinig te beleven is, voor ons slechts een overstapplaats om de volgende ochtend een vliegtuig te pakken. Om het stof van ons af te wassen een 5-sterren business-hotel genomen die hoog boven de omgeving uittorent.
Nogal uit het centrum en gelukkig zit er een dim sum restaurant op de eerste verdieping. We krijgen een menukaart en een lijstje om het de bestellingen in te vullen. De ober lijkt naar ons lijstje, vervolgens naar ons, en verhuist ons naar een grote tafel. Deze ronde tafel met draaiplateau wordt in korte tijd propvol gezet met dim sum gerechtjes. Vele malen meer als we hadden besteld. Blijkt dat de hapjes niet per stuk maar per ‘portie’ gaan, meestal 2-3 stuks. Gelukkig erg smakelijk en met uitpuilende buiken vroeg slapen, de wekker stond op 5:45 omdat die Maleisische vliegtuigmaatschappijen het nodig vonden om wat van onze geboekte vluchten te annuleren en ons op een vroege vlucht te zetten.

Begin van de middag komen we aan in Kuala Selangor, een niet al te mooi dorpje die vooral bezocht word voor de vele vuurvliegjes die hier te zien zijn, en dus ook voor ons de reden om hierheen te gaan. Het is ‘s avonds gelukkig goed weer, boeken een tourtje met een boot, en het is inderdaad een spectaculair gezicht om de vele vuurvliegjes te zien blinken in de mangrove-oevers van de rivier. Ze geven een knipperend wit licht, en met vele bij elkaar krijg je een soort van kerstsfeertje…

De volgende dag vermaken we ons in een National Park in Kuala Selangor, die net zoals vele van dit soort plekken, nauwelijks onderhouden wordt. Maar ook dat heeft zo zijn charme. Hier zijn verschillende soorten oerwoud en mangrove bossen op een relatief klein oppervlakte te zien. In een uurtje of twee heb je een rondje gedaan. Bij de mangroven zijn enorme hoeveelheden en verschillende soorten modderkruipers aan het poedelen, en als we aankomen schieten vele krabbetjes in hun holen, om daarna weer langzaam tevoorschijn te komen. Mangroven bruisen van het leven!
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=gEpdrh_VbgQ[/youtube]

image

image

image

image

Naast de modderige beestjes hangen hier ook aapjes, spechten, ijsvogels en andere vogels rond.
image

image

‘s Avonds zien we de apen de vuilnisbakken rond het hotel plunderen.
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=seeZfUJ01yA[/youtube]

De volgende dag lopen we langs de vissershuisjes en bootjes om vervolgens de meest smerige kroepoek te kopen die ik ooit gegeten heb.

image

We bekijken een vreemde tempel in de vorm van een rots.
image

Even verderop hangen vissen te drogen.
image

We maken de wandeling af door te proberen langs een rivier te lopen, maar daar waren inmiddels palmplantages. Niet zo boeiend…

Tijd voor onze laatste bestemming: Kuching.
Voor Kuching moeten we iets meer dan anderhalf uur vliegen omdat het op een ander deel van Maleisie ligt: Het eiland Borneo. De eerste indruk is positief. Groener, landelijker, gemoedelijker.
In het hotel hebben we de ‘suite’ geboekt. Het woord ‘suite’ blijkt nogal relatief. Een ‘suite’ in een backpackershotel is niet meer dan een simple tweepersoonskamer, maar wel de enige kamer met eigen badkamer (op het balkon). De kamer ruikt muf maar is wel grappig gedecoreerd met stenen, schelpen en plastic planten, de douche heeft een ‘open dak’. Bij een flinke bui hoef je de kraan dus niet open te draaien.
De stad Kuching stelt niet veel voor, een rivier deelt de stad in twee, en het meeste gebeurt aan de zuidelijke oever. De stad is vooral een uitvalsbasis voor de vele tourtjes die je in de omgeving kan doen. Daarnaast zijn er gelukkig wel veel en lekkere leuke restaurantjes. Bijvoorbeeld een oude kapperszaak met alle accessoires er nog in, omgebouwd tot restaurant…

IMG_3825

20160515_182952

We regelen dus meteen een einde-middag-begin-avond vaar-tocht in de wetlands. Mogelijk zien we (zoetwater) dolfijnen, krokodillen en neusapen. Een engelse dame haalt ons op en levert ons af bij de boot van haar man, die Maleisier is. We varen door de prachtige wetlands, met mangrovebossen, richting de zee. Geen dolfijn of krokodil te zien…. Bij het schemeren gaan de neusapen nesten bouwen in de mangroven en daar spotten we er wel een paar. Als het eenmaal donker is zien we nog de ogen van een krokodil glinsteren in de zaklamp.

IMG_3835

IMG_0826

IMG_3848a

De volgende dag gaan we met een taxi naar de must-see: het Bako National Park. Je kan er alleen met een boot komen, en met een halfuurtje varen komen we aan. Het water valt inmiddels met bakken uit te lucht. Een wild zwijn trekt zich nergens wat van aan en scharrelt lekker over het strand.

IMG_3890

20160514_121346

Als het iets droger wordt, beginnen we aan het wandel (klauter) pad over stenen, rotsen en boomwortels tot we aankomen bij een strandje.

IMG_0861

Hier liggen wat bootjes die ons graag meenemen om de prachtige riffen te laten zien, om ons vervolgens weer bij het beginpunt af te zetten.

IMG_3910

Eenmaal in de boot terug barst de regen pas echt los…heerlijk, een stortdouche met uitzicht!

IMG_0854

De volgende dag vliegen we weer naar Kuala Lumpur om ons in een mooi opgezette Pullman 5 sterren hotel voor te bereiden op de reis terug. We kijken terug op een fantastische vakantie.
IMG_0886

Maleisië – Cameron Highlands en George Town

Op weg in een minibusje naar de Cameron Highlands. De Cameron Highlands staan bekend om de theevelden en koele lucht. Onze bestemming Tanah Rata ligt op ongeveer 1400 m hoogte. Maar eerst even langs het kantoortje van de bus. Naam noteren en kaartje omruilen voor ander kaartje. Instappen en 2 minuten rijden: ander kantoortje, iedereen uitstappen, naam noteren en kaartje ruilen voor ander kaartje. Weer instappen 2 minuten rijden en ja hoor:  er gaat weer een lijst door de bus, naam invullen en doorgeven…… Dan gaan we eindelijk.
Landschap is niet zo mooi als gehoopt. Jungle heeft plaatsgemaakt voor kilometers en kilometers aan Palmolie plantages. Zodra we de bergen inrijden zijn deze bedekt met plastic kassen. Nog maar 10 kilometer, en dan staan we stil. Het blijkt een weekend met feestdag te zijn (Labourday) en dan trekt Maleisië massaal de Cameron Highlands in om groente en fruit te kopen bij de vele plastic kassen. Er is maar één weg, en die staat dus vast. Na anderhalf uur komen we eindelijk aan.
De volgende dag een tourtje gedaan met een Jeep naar het Mossy Forest en naar de befaamde theeplantages. Via een smal kronkelweggetje kom je aan in het Mossy Forest. Het Mossy Forest is een oeroud bos hoog in bergen. De kronkelige bomen zijn bedekt met allerlei mossen. Hiertussen bevinden zich vleesetende en andere bijzondere planten. Omdat dit bos oud en teer is, kan je alleen over plankiers doorheen lopen.

image

image

image

image

Ook de theevelden bewonderd, al generaties lang in handen van een Schotse familie. Gelukkig hier geen plastic kassen, maar theestruiken zover het oog rijkt. Uiteraard afgesloten met een kop thee en scones in een theehuis met panorama deck.

image

image

De volgende dag een ‘urban jungle tocht’ gelopen, aan het dorpje grenst een strookje jungle dat uitkomt vlak bij ‘The Old Smokehouse’. Een cottage, direct uit Engeland hier geland. Compleet met Engelse keuken. Even weer wat anders lunchen dan noodles en rijst…..geprakte aardappelen zijn ook best lekker op zijn tijd.

image

image

Volgende dag weer 6 uur in een bus (geen namen noreren?)  op weg naar George Town. Een multiculturele stad op het eiland Penang. We komen aan in een geweldig mooi gerestaureerd hotel, het Museum hotel. Omdat er iets was met onze oorspronkelijke kamer werden we ge-upgrade. Dit betekende: twee verdiepingen, twee wc’s, twee douches en drie airco’s.
image

George Town staat onder andere bekend om zijn lekkere eten en Street art, en beide hebben we tot ons genomen.

image

image

image

image

image

De volgende dag weer tijd voor een tempeltje, ditmaal de grootste van Maleisië…..
image

image

Maleisië – Kuala Lumpur en Perhentian

Pulau Perhentian Besar. Een exotische naam van een net zo exotisch eiland, voor de oostkust van Maleisië. Om er te komen stap je in een niet al te grote speedboot met een slordige 300 pk erachter. Gas open en we stuiven en stuiteren met hoge snelheid naar het eiland. Ik kon nog net een bank uit de lucht grijpen die overboord dreigde te gaan. Een tweetal paradijselijke eilanden komen in zicht, vol met stranden, palmen, rotsen, jungle, en bungalows. We treffen het, de onze heeft uitzicht op de baai. Naast ons werd net een nieuwe gebouwd, maar hadden we gelukkig niet al te veel last van.
image

Dit eiland staat bekend om de goede snorkel mogelijkheden en daar is geen woord aan gelogen. Een onvoorstelbare hoeveelheid kleurrijke vissen boven het koraal. Vlak bij de kust was het koraal weliswaar dood maar even verderop springlevend.
image

Ik vond dit ook een geschikt moment om een dagje ziek te worden…maar ben er gelukkig nu weer bovenop.  Vandaag door de tropisch hete jungle naar de andere kant van het eiland gelopen en met de watertaxi weer terug. Lekker wat teer op de sandalen verzameld dus weer een leuk klusje voor straks. De stranden aan de andere kant blijken niet zo schoon als de onze.
Met het dierenleven zit het wel goed hier, maar de eekhoorns zijn wel té bijdehand. Ze stelen zo ongeveer het ontbijt van de bord en laten zich niet verjagen. Kleine aapjes komen zich aan het eind van de middag tegoed doen aan de struikjes, omringt door vele fototoestellen, totdat het ook hun teveel wordt. Daarna wordt het tijd voor de vele vleermuizen, die masaal in alle soorten en maten komen aanrukken, met als grote voordeel dat hier opvallend weinig muggen zijn.

Inmiddels alweer een week in Maleisië, we kwamen vorige week gebroken aan in een relaxed hotel in Kuala Lumpur. Na een nacht slaap en een paar baantjes in het zwembad zijn we er weer bovenop.
Kuala Lumpur is een moderne georganiseerde stad, anders dan we gewend zijn van de meeste Aziatische steden die we bezoeken. We maakten ons al op voor ellenlange onderhandelingen met de taxi over de prijs, maar ons hotel regelt gewoon een Uber taxi, die ons voor een habbekrats naar onze bestemming brengt. Om de opperwezens goed te stemmen hebben we een Chinese, Taoïstische en een  Hindoestaanse tempel bezocht. De Chinese ‘Thean Hou Temple’ staat boven op een heuvel en geeft een mooi uitzicht over de stad, als het tenminste niet heiig is zoals vandaag.

image

image

image

Kuala Lumpur heeft een uitgebreid openbaar vervoer netwerk, maar we nemen toch steeds de taxi, makkelijk en relatief goedkoop. Die chauffeurs kletsen honderduit. Een van hen vroeg ons steeds of we naar Malaka gingen (nee) en vond dat we naar de Batu Caves moesten (ook nee). Dit proces herhaalde zich de hele rit vele malen. Hij was wel bang voor de slangen in onze wijk, maar bij doorvragen bleken die er maar één keer per jaar te zijn……
Het weer sloeg om naar onweer en regen, dus onze plannen voor een hapje op straat vervielen en we togen naar een luxueus winkelcentrum met een hele verdieping aan foodcourds. Tientallen eettentjes en kraampjes met alle soorten eten in alle prijsklassen Lekkere Wontons in een Chinees restaurant gehapt.

image

image

image

Daarna via een overdekte loopbrug van minstens een kilometer naar de bekende Petronas Towers gelopen. Inmiddels donker en droog, dus mooi verlicht. Voor de foto een 5 sterren hotel binnengelopen en naar de bar naar de bovenste verdieping gegaan. Bleek een trendy club met pool te zijn.
Volgende dag vogeltjes kijken. Hop naar het Bird park. Een groot park die deels voorzien is van grote netten met vele, vele exotische vogels, bijna allemaal even tam. Er loopt en vliegt van alles om je heen. Best leuke plek.

image

image

image

image

image

image

Nu we er toch waren, naar de orchideeën tuin, maar dat viel tegen, een gemiddeld tuincentrum biedt meer…  Bleek ook een vlindertuin te zitten, was leuk ingericht met een bonte verzameling aan vlinders.

image

image

Morgen gaan we de koelte opzoeken in de Cameron Highlands. Eerst nog een half uur stuiteren op het water en even 6 uur in een minibus. Yeah 😉

China – Jianshui

Met de trein in een uurtje of vier naar Jianshui. Ook al is het overdag, we hebben ons de luxe gepermiteerd van een ‘Soft sleeper’. Lekker onderuithangend op een bedje, het landschap aan je voorbij zien trekken. Veel landbouw, maar in tegenstelling tot wat in in China had verwacht, heel kleinschalig. Allemaal kleine lapjes grond met allerlei verschillende groenten, bloemen en boompjes. De trein eindigde op een ander station dan verwacht (Jianshui bleek twee stations te hebben). Door een taxi-chauffeuse-met-handschoentjes naar de Zhu-garten gebracht in plaats van het hotel wat er op ons (Chinees)adreskaartje stond. Na wat vijven en zessen hebben we kunnen uitleggen dat we een bij een hotel moesten zijn, en niet bij een tuin. Hotel bleek slechts 50 meter verderop te zitten…adressen zijn blijkbaar niet heel duidelijk in China.
IMG_2671

Een mooi hotelletje in authentiek chinese stijl met binnenplaats. We kregen een mooie kamer met extra woonkamer, lekker ruim en leuk chinees ingericht.

Jianshui is een middelgroot stadje, en niet al te bekend. In het oude centrum zijn twee oude straatjes waar nog een aantal authentieke panden staan, de rest is ‘in oude stijl’ herbouwd. Een van de oorspronkelijk pandjes is de Confusiaanse tempel. Van oudsher de grootste maar inmiddels nummer drie. We moesten uiteraard checken of hij echt zo groot was: het terrein is inderdaad behoorlijk groot, maar het grootste deel wordt ingenomen door een enorme vijver met waterlelies….dat is wel een beetje valsspelen…

IMG_2630

 

IMG_2627

IMG_2683

IMG_2641

In het stadje was niet heel veel te beleven verder, dus we zijn een grot gaan bezoeken. Niet makkelijk bereikbaar, dus taxi genomen.

IMG_2654

 

Door de grot loopt een lange rivier, waarlangs je een pad volgt langs allerlei vrolijk uitgelichte druipstenen. Aan het einde van het pad, diep in de grot zit een terras met restaurant. Als decor wordt op de wanden een lichtshow met geprojecteerde visjes gegeven. De lokale ‘lekkernij’ is zwaluwnestjessoep. We hebben maar lekkere gegrilde vleesstokjes genomen. Na de lunch kan je in een Drakenboot stappen die je weer terugbrengt.

Over eten gesproken, in deze provincie, Yunnan, houden ze van ‘pittig’.  Eigenlijk is de basis van bijna elk gerecht rode peper met pittige kruiden. Als je bijvoorbeeld kool besteld krijg je dit:

IMG_2686

Het is overigens, buiten het pittige, ontzettend lekker eten hier. Er ligt af en toe wel een kippenkop- of voet in je eten, maar dat maakt het in ieder geval wel herkenbaar.

IMG_2667

 

China – Kunming

Kunming -stad van de eeuwige lente… maar dan wel een erg warme lente. Tegen de 30 graden, en een hostel zonder airco. Dit weerhoudt ze er overigens niet van om een lekker dik dekbed op het bed te leggen. Afijn in ieder geval niet koud gehad…
Kunming zelf heeft niet veel highlights, maar we zaten vlakbij een park in het centrum van de stad.

IMG_2515

Leuke plek om rond te hangen terwijl de Chinezen veel foto’s maakten. Van elkaar, van de bloemen, en van ons. Overal plekjes waar muziek gemaakt en afgespeeld werd. Op een pleintje met lage boompjes overal mensen die aan het dansen waren. Denk niet ‘All you can dance’ maar meer ‘Omroep Max’ style. Ieder groepje zijn eigen muziek dus een kakofonie van geluid. In een hoekje een oud vrouwtje lekker in haar eigen wereld met een orgeltje, niet gehinderd door een ghettoblaster vlak naast haar.

Honger gekregen en bij een restaurantje zonder engels menu een reclame bord met eten aangewezen. Geen idee wat het was, maar het was wel lekker.

IMG_2513

Met volle buik tijd voor een tempel van ruim 1000 jaar oud. De Yuantong-tempel.

IMG_2531

 

IMG_0201

Een redelijk groot complex met knalgroene vijvers met daarin een onwaarschijnlijke hoeveelheid vis en schildpadden, hier en daar een grote kikker.

IMG_2534

Deze tempel staat bekend om zijn houten draken.

De volgende dag wilden we naar het ‘Stenen Woud’, en het hotel heeft ons uitgelegd hoe we daar met openbaar vervoer moesten komen. Dat ging allemaal vrij soepel, maar duurde wel een uurtje of drie, waarvan het grootste deel hobbelend op de achterbank van een ‘long distance’ bus. Het ‘Stenen woud’ is een landschap van kilometers steile karstrotsen, en een van de highlights van deze omgeving.

IMG_2573 Zeer populair bij de Chinezen, maar die blijven allemaal aan het begin hangen. Wij lopen een stuk door en komen al snel in de rust en eenzaamheid terecht. Mooie paadjes, nauwe doorgangen, herder met zijn geiten.. helemaal leuk!

IMG_2585

IMG_2574

Laatste dag alweer in Kunming, morgen met de trein naar Jianshui.

China – Shanghai

Een dagje regen, dus tijd om het blog bij te werken. We zijn met de hogesnelheidslijn van Hangzhou naar Shanghai gereisd. Het reizen werkt hier toch wel anders, lijkt meer op vliegen.
Voordat je het station binnenkomt wordt je bagage gecheckt. Vervolgens moet je in een lange rij om kaartjes te kopen. Legitimeren, en zelfs je paspoortnummer wordt op je kaartje gezet. Hierna moet je naar de wachtruimte die bij jouw perron hoort. Ongeveer een kwartier van te voren wordt je kaartje gecontroleerd en mag je het perron op. Als de (enorm lange) trein er staat kan je in jouw wagon instappen, anders moet je keurig in de rij staan op de plek waar jouw wagon gaat stoppen. Dit is overigens een van de weinige dingen die de Chinezen keurig gedisciplineerd doen.
Die treinstations zijn trouwens enorm. In Shanghai formaatje Arena zeg maar.
In Shanghai zitten we op de bovenste etage (17e) van een wat gedateerde toren van een hotel. Slechts een lift die ook een keer stuk was.
image

Shanghai zelf is een Megastad met meer inwoners dan Nederland. We zaten in het centrum en hebben dus maar een heeeel klein stukje gezien.
image

image

image

image

Naar de ‘oude stad, gegaan, waar iedereen lekker zijn ding doet. Was ophangen, eten koken, en allemaal shoppies met eten en allerlei spul. Midden in dit oude deel zit een gerenoveerd tempelcomplex.
image

Deze thee gaat als een bloem open. Erbij krijg je onder andere in thee gekookte kleine eitjes, erg lekker. Ook wat tofu en niet te plaatsen snoepjes.
image

Hierboven het theehuis. Van al die thee heb je op een gegeven moment een wc nodig. Geen enkel theehuis, restaurant of bar heeft die echter. Je bent aangewezen op openbare toiletten, niet heel fris, maar er zijn er wel redelijk veel.
image

In een park zien we een vrijgezellenmarkt. Op de paraplu’s staan de ‘technische gegevens’ van de beteffende vrijgezellen. Lengte, gewicht, opleiding, geboorteteken etc.
image

Een favoriete hobby van de Chinezen is selfies maken, waar kan dat beter dan in een van de vele mooie parken en tuinen.
image

Myanmar

Yangon

Na een lange vlucht zijn we aangekomen in Yangon in Myanmar. Donker en hozen van de regen, het regenseizoen liep op zijn eind, maar was nog niet over. De taxichauffeur moest en zal de rugtas van Erik naar het hotel sjouwen, want de straat was afgesloten. Ilse mocht haar tas zelf dragen, hoe galant! Inchecken, en met de rugzakken richting onze kamer. In de gang werden we verwelkomd door een rat, en in de kamer door een geur die een mengeling was van mottenballen en riool. Welkom in Myanmar!

De volgende dag zag het er rooskleuriger uit, de rat niet meer gezien en de mottenballenlucht weggetrokken. Even ontbijten en in een taxi gestapt om vliegtickets te regelen op het kantoor van de luchtvaartmaatschappij. Niks computer, niks printer, gewoon twee dames die vol ijver de tickets met de hand gingen invullen.

Daarna het hoogtepunt van Yangon bezocht, de Shwedagon Pagoda.

_img_0133.JPG

Een enorme Pagoda (90 meter hoog) met daaromheen nog allerlei tempels en stupa's. Een stupa is een boeddistische klokvormige toren met daarin een boeddabeeld, en in de meest heilige een haar of tand van boedda.

In het dagelijks leven speelt zo'n tempel een belangrijke rol en doen daar van alles, bidden, beelden wassen, maar ook huiswerk maken, in een hoekje slapen, gezellig samen eten.

_img_2462r.jpeg

De maag begon te knorren dus bij een restaurantje aangeschoven, op een gezellig terrasje....langs – nee – op een drukke weg in de stad. Wel lekker gegeten trouwens!

De volgende dag bij een theehuis om de hoek ontbeten, met wat zoete broodjes. De koffie was net als in het hotel niet te hachelen. We zijn op een gegeven moment zelfs op thee bij het ontbijt overgestapt, dus dat wil wat zeggen! Myanmar en koffie is geen goede kombi...

Daarna naar een kleinere tempel, wederom regen. Lekker op de blote voetjes door de tempel klossen, in de plassen. In alle tempels, pagoda's en stupas, moet je op blote voeten lopen. Oud, nieuw, glad, ruw. Je leert al snel zwarte tegels te vermijden, wegens brandblaren op de voeten. In die tempel kon je je vermaken door met geld te smijten! Je kon opgevouwen biljetten proberen te gooien in een van de acht schalen die op zekere afstand stonden. Elke schaal stond waarschijnlijk voor een 'deugd', of brengt een bepaald 'geluk'. Ik heb er 5 weten te raken, dus dat zit voorlopig wel goed!

Ook hier weer mensen lekker chillen en eten, omringd door katten en hier en daar een hond, hetgeen ook enige strijd opleverde.

's Avonds in romantisch kaarslicht gegeten, omdat de stroom in de stad was uitgevallen.

De laatste dag in Yangon de overdekte markt bezocht, en even lekker luxe een echte britse High Tea genoten in het beroemde luxueuze 'Strand Hotel'

Voorlopig weer genoeg stad, morgen naar de bergen: Kalaw.

[youtube]pR_C2GBecJs[/youtube]

Kalaw

Omdat de afstanden groot zijn, de wegen slecht, en de trein langzaam, reizen we voornamelijk met vliegtuigen. Ze werken daar met 'rondgaande' vluchten. Een vliegtuig gaat een rondje door het land en doet dan een stuk of vijf plaatsen aan. In elke plaats wacht het vliegtuig 10-15 minuten om passagies en bagage in- en uit te laden en te tanken. Dan meteen weer verder. Iedere passagier krijgt een stickertje met de bestemming opgeplakt. Je blijft bij elke stop zitten, totdat je je bestemming bereikt hebt.

Er zijn geen informatie borden over het 'boarden', iemand houdt een bordje omhoog met het vluchtnummer als het tijd is om te boarden.

_img_0208.JPG

Eenmaal in Kalaw komt de aangename berglucht je tegemoet. Nog steeds lekker warm, maar niet meer zo broeierig. Ook het regenseizoen is hier al een maand achter de rug. Ons hotel (Pine Breeze Hotel) is iets hoger gelegen, en onze kamer heeft een balkon met geweldig uitzicht op het dorp en de daar achter gelegen bergen.

_img_2491.JPG

De volgende dag een 'rondje om het dorp' gedaan en een trekking met gids voor de volgende dag geboekt. Daarna de lokale markt bezocht voor een verse snack:

_img_0217.JPG

Na de wandeling hadden we wel een lokaal 'biertje met bonen' verdiend.

_img_0236.JPG

De volgende dag dus de trekking gaan doen met een gids. Een schitterende omgeving

_img_0248.JPG

Ondanks de bergen was het toch wel erg warm, en daarnaast waren de maag en darmen van Ilse flink aan het protesteren. Onderweg genoten van een 'Nepalese lunch' met een soort Roti-pannenkoeken. Een slinkse kip had al snel de pannenkoek van Ilse van haar bord gestolen....

_img_0256.JPG

Na de lunch weer lekker verder. Doordat het met Ilse toch niet zo lekker ging, werden we bij iemand thuis in een eenvoudige houten woning uitgenodigd voor een kopje thee met bananen, we moesten vooral veel bananen eten, want we waren 'groot'. Er lag iemand in een hoek te slapen, ik weet niet of hij iets van ons bezoek heeft gemerkt. Nadat we zijn twee varkens hebben bewonderd gingen we weer verder. De tocht bleek uiteindelijk een slopende 20 km door de bergen.

Inle Kane

De volgende bestemming lag op twee uur rijden, dus we hebben een taxi genomen. Een warme ontvangst in het hotel 'Aquarius Inn' in Nyaungshwe, een dorpje vlak boven het Inle Lake. De 'Exterieur ontwerper' nam zijn taak serieus, overal planten, vijvertjes, orchideen en creatieve 'dingetjes', een ware oase. Helaas waren ze ook aan het uitbreiden, was enig lawaai gaf, en de bouwvakkers hadden ons terrasje ingepikt als lunch- en rustplaats.

De volgende dag fietsen gehuurd (0,80 per dag) en lekker gaan fietsen. Er zijn uiteraard geen fietpaden en de smalle weg deel je met alles wat wielen, poten en benen heeft. Omdat de weg niet echt langs het meer loopt en een beetje luxe ons niet vreemd is, zijn we een drankje gaan drinken bij een luxueus resort aan het meer. Dat gaat niet zomaar, namen, paspoortnummers en visum worden genoteerd, fietsen achterlaten, en dan mogen we verder. Een uitgestorven maar werkelijk prachtig resort. Uiteindelijk bij het meer aangekomen treffen we een steigertje met een paar riante stoelen, een parasol en een adembenemend uitzicht. Onder genot van een heerlijke verse lime-juice besluiten we hier de rest van de vakantie te blijven.

Na ampel beraad toch maar weer de fietsen gepakt en verder gefietst. Het meer is te groot om volledig omheen te fietsen, en we wilden niet dezelfde weg terug. Fietsen in een boot gelegd en ons een kilometer of 5 naar de overkant laten varen.

_img_2535.JPG

Na een tijdje fietsen vonden we een Spa met dakterras. Dat kwam goed uit, want we waren wel toe aan een rijst-lunch. De laatste paar kilometers waren nogal afzien, de weg was onverhard.

De volgende dag een bootrip gemaakt over het Inle Meer.

[youtube]-qKcs0-zjTA[/youtube]

Het Inle Meer staat bekend om de dorpen op palen [Video] en drijvende tuinen. Ze hebben hier ook een unieke manier van roeien ontwikkeld. Ze staan op een been en omklemmen de roeispaan met het andere been en onder de oksel. Zo kunnen ze roeien en hebben twee handen vrij om te vissen!

_img_0483.JPG

Die tuinen zijn ongeveer een meter breed en drijven op grote hoeveelheden drijfplanten: de Waterhyacint. Op die drijvende stroken groeien groentes, wij hebben voornamelijk tomaten gezien. Onderhoud en oogsten gebeurt vanuit de boot.

_img_0454.JPG

In al die dorpen zitten nogal wat 'ambachten' zoals weverijen, zilversmeden, sigarenmakers. Die moesten uiteraard allemaal bezocht worden. Ook tempels en een lokale markt ontbrak uiteraard niet bij deze excursie.

_img_0380.JPG

In het hotel vliegtickets geregeld, dus de volgende dag: op naar Bagan!

Bagan

De volgende dag met een taxi naar het vliegveld, zo'n ritje is best spannend. Ten eerste zijn de auto's soms oud en in zeer slechte staat. Daarnaast zit vrijwel altijd het stuur aan de verkeerde kant. Ze rijden rechts (meestal dan) en het stuur zit aan de rechterkant, dus zoals in een auto voor links verkeer. Dit schijnt iets te maken te hebben met Japanse Import.

Als ze achter een vrachtauto zitten en willen inhalen, zien ze dus niet of er tegemoetkomend verkeer aankomt. Dit houdt ze echter geenszinds tegen om toch in te halen. Ze sturen de auto gewoon naar links en als er niets begint te toeteren is er blijkbaar geen direct gevaar....Meestal begint er wel iets te toeteren, en dan stuurt 'ie gewoon weer terug... pfff zenuwslopend. En als 'ie dan na vele pogingen eindelijk drie vrachtauto's heeft ingehaald dan stopt ie doodleuk om iets te kopen, en dan begint het hele feest weer opnieuw...

Maargoed, uiteindelijk in Bagan aangekomen. Dit is een gebied waar op een paar vierkante kilometer maar liefst ruim 3000 stupa's, pagoda's en tempels staan. Oud, nieuw, groot, klein, alles door elkaar. Fiets gehuurd en op stap, je weet nauwelijks waar je moet beginnen. Bij een van de eerste die we bezochten konden we via een kleine smalle trap bovenop klimmen, dat gaf een geweldig uitzicht. Dit smaakt naar meer.

In plaats van fietsen kan je ook een koets met paard en koetsier huren, leuk! Lijkt erg touristisch, maar dit vervoermiddel is nog steeds erg populair onder de locals.

_img_0613.JPG

De volgende dag dus met een koetsje op pad, super relaxed! De gids/koetsier heeft ons een aantal bijzondere tempeltjes laten zien. Het soort dat je een Indiana Jones met zaklamp gevoel geeft zeg maar. We eindigden de dag met een mooie zonsondergang.

_img_0631.JPG

Mandalay

Volgende bestemming: Mandalay. Na vele rondjes en telefoontjes had onze taxichauffeur het hotel eindelijk gevonden. De straten hebben nummers, dus dat zou niet moeilijk moeten zijn: 61th street. Maarja, je hebt straat 60 en de volgende is 62. Tja....

Bleek dat straat 61 was opgeoffert voor de bouw van een tempelkomplex, 62 is de nieuwe 61.... duidelijke zaak dus. Volgens het hotel hadden we de enige taxichauffeur getroffen die dat niet wist. Het hotel was overigens geweldig, mooie kamer en als je het van te voren aangaf konden ze een lokale Myamarese maaltijd bereiden. Daar hebben we twee keer gebruik van gemaakt, erg lekker! We hebben eerder ook wel Myamarees gegeten, maar om eerlijk te zijn: niet echt lekker. Gelukkig kan vrijwel elk restaurant Thais en Chinees bereiden, dus je kon prima eten.

Mandalay is weer een lekkere drukke stad, dus weer even wennen. Na een stukje wandelen kwamen we bij een hypermoderne cocktailbar. Na alle lunches met rijst en noodles hoogste tijd voor een American Sandwich. Na deze verfrissing op naar de Mandalay Hill, zoals de naam al zegt: een berg in de stad waarvan je een uitzicht hebt over de stad. Het was een beetje moeilijke klim (een paar honderd meter op blote voeten) dus we klommen in de bak van een soort pick-up taxi. Helaas bleek dit ding niet opgewassen tegen die taak en we strandden vlak voor de top. Een alerte auto achter ons legde snel een paar grote keien achter de banden van de taxi om te vookomen dat ie weer naar beneden zou rollen. Handrem is blijkbaar een overbodige accessoire.

Het laatste stukje moesten we dus alsnog lopen, en de taxi beloofde ons dat 'ie de top zou bereiken en ons weer zou ophalen. Wat hem inderdaad is gelukt!

De volgende dag een tourtje langs een aantal oude plaatsen rondom Mandalay geboekt. We begonnen in Sagain. Zoveelste mooie tempel met schitterend uitzicht...het begint inmiddels te vervelen. Twee tempeljes later werden we gedumt bij een lunch-tentje, een 'favoriet' van onze chauffeur. Een aftandse tent met waardeloos eten. Waren we snel mee klaar, volgende bezienswaardigheid. Een verassing: we werden in een bootje gezet, geen idee waarheen :). Met een hoop lawaai bleek dit gewoon een veerboot naar de overkant waar we werden opgewacht door een groot aantal verkoopsters met sierraden en nog meer koetsjes om ons een tourtje op het eiland te geven. Na dit genegeerd te hebben kwamen we oog in oog met een prachtig restaurant aan het water met uitstekend eten: de dag was gered! Daarna een leuk ommetje door het dorpje en lang een bananenplantage. Terug naar de overkant en we werden bij de zoveelste tempel gedumt. Maar deze was anders... heel ander soort beelden en leek een soort van verlaten. We liepen naar binnen in een klein hokje.. Wat oude beelden achter gaas, een bed in de hoek, en er scharrelde een oude monnik rond. Leek daar te wonen. Hij mompelde iets en we volgden hem naar een paar oude deuren. Hij opende die en we stonden oog in oog met een onverwacht mooie halfduistere en verlaten tempel.

_img_0735.JPG

Het hele complex bleek nog behoorlijk groot en hier en daar woonden wat monniken.

Na afscheid genomen te hebben op naar de volgende highlight: de U-Bein brug. Een oude teak-houten brug van meer dan een kilometer lang. Op de brug is het een levendige boel, mensen koken, verkopen, flirten, en maken foto's van elkaar. Het is met de invoering van de telefoon-met-camera echt de nationale sport geworden: men maakt continue foto's van elkaar op alle mogelijke plekken. Het plan was om naar de ovekant te lopen, en met een bootje terug om vanaf het bootje van de zonsondergang te genieten. Maarja, geen bootje en geen zonsondergang.... dan maar weer teruglopen.

_img_0763.JPG

De laatste dag en Mandalay bij de haven rondgelopen. Alles wordt met de hand in-en uitgeladen via smalle loopplankjes, van zand to vrieskisten. Tussen de bootjes doen vrouwen de was, op het strand ligt een varken te wachten op zijn lot.

_img_0780.JPG

-

_img_0791.JPG

Pyin Oo Lwin

Pyin Oo Lwin ligt op anderhalf uur rijden van Mandalay en ligt in de bergen, dus weer een wat prettiger klimaat. We hadden een leuk bungalowtje geboekt die er 'in de folder' prachtig uitzag. Prima bungalowtje, maar wel direct naast een drukke weg. Wat een 'rustige relaxerend einde' van onze vakantie moest worden was in de praktijk allesbehalve rustig. Wegwezen daar! Rondje gelopen en een ander hotel genomen. Een werkelijk prachtige enorme grote kamer (iets van 12 x 4 meter!) Bleek later dat we de enige gasten waren en de receptionist ambieerde de rol van onze prive-butler! Hij deed er werkelijk alles aan om ons verblijf zo aangenaam mogelijk te maken.

_img_0814.JPG

In de buurt van Pyin Oo Lwin is een flinke botanische tuin die de moeite waard was, daar hebben we lekker een dagje rondgekuierd. Ook daar veel locals die een middagje komen relaxen en natuurlijk weer veel foto's van elkaar maken.

_img_0844.JPG

De volgende dag alweer de laatste dag en weinig in de planning totdat onze butler ons erop attent maakte dat er een 4-daags 'Fire-balloon' festival in de buurt was! Dat was goed nieuws!

Dus tegen de avond naar dit festival. Toen we aankwamen werd het publiek vermaakt met dans en parades.

[youtube]mhX_oSuFQKY[/youtube]

Tegen de schemering begon het vuurwerk en werden honderden kleine vuurbalonnetjes opgelaten.

[youtube]fpg4l9Vivx4[/youtube]

Daarna werd het tijd voor het echte werk. De (onbemande) luchtballonnen werden met fakkels van warme lucht voorzien en behangen met vele kaarsjes. Of er werd een houten geraamte met een flinke hoeveelheid vuurwerk ondergehangen. Hoe meer, hoe beter, en om dat te onderstrepen werd het vuurwerk eerst gewogen.

[youtube]CON7jlUCaGk[/youtube]

Het is een schiterend gezicht als dat vuurwerk 10 minuten lang hoog boven je hoofd afgaat.

Eenmaal in de lucht was het een verassing welke kant de ballon op zou gaan (nogal dwarrelwind) en vooral wanneer het vuurwerk af zou gaan. Als publiek stond je in ieder geval nergens veilig. Het vuurwerk kreeg je zowiezo om je oren. Een van de vluchten werd wel heel erg spannend toen deze recht op ons af kwam en veel te vroeg veel te veel vuurwerk afging. Moest toch even naar een afdakje rennen om de afloop af te wachten. (Ilse bleef rustig staan) De ballon verdween brandend in of net naast het publiek, veel rook, wat schrik, maar veel was er blijkbaar niet aan de hand want men ging vrolijk verder met de volgende ballon.

[youtube]YHcm_XWFC44[/youtube]

Amsterdam

De terugreis naar Amsterdam verliep iets minder vlekkeloos als we hadden gehoopt. De reis verliep via 3 vliegtuigen waarbij het eerste vliegtuig ons 's avonds van Mandalay naar Yangon moest brengen. Hier we konden overnachten om 's morgens vroeg een vliegtuig naar Bangkok te nemen, om daarvandaan aansluitend naar Amsterdam te vliegen.

Helaas het vliegtuig had anderhalf uur vertraging wegens mist. Na een tussenlanding in Bagan weer opgestegen, een flits, een schok, wat turbulentie. Even later de mededeling dat er motorproblemen waren en terug moesten naar Mandalay. Eenmaal aangekomen op het verlaten vliegveld in Mandalay bleek de motor niet een-twee-drie te repareren, dus na een tijdje werd besloten om een ander vliegtuig te laten komen. De maatschappij had drie toestellen, en de dichstbijzijnde toestel was op twee uur vliegen afstand. Dit vliegtuig bleek ook nog een kleiner te zijn, dus niet iedereen kon mee.... Degene met een transfer kregen voorrang, dus onze naam werd omcirkeld op de handgeschreven passagierslijst. Ik bleek als: 'Erik' op de lijst te staan, zonder achternaam :)

Het was inmiddels na middernacht dat we konden vertrekken. In plaats van een nacht bleven er twee slechts uurtjes over voor het hotel. Maar we waren erg blij dat we de vlucht naar Bangkok hebben gehaald. We kijken terug op een leuke vakantie!

Meer foto's: http://pruimpit.nl/gallery/main.php?g2_itemId=6127

Meer video's: http://www.youtube.com/channel/UCiIKdkEo7yGeDr7oAmeS-cA

_welkom.jpeg

Cambodja

Genoeg stof gehapt, tijd voor wat luxe. Met het vliegtuig naar Cambodja waar een mooie suite op ons staat te wachten. Hier zullen we de laatste 5 dagen doorbrengen.

ted.JPG

Op het vliegveld staat mr. Ted op ons te wachten, hij zal ons de komende dagen in zijn Tuk Tuk overal naar toe brengen.

Siem Reap is de uitvalsbasis om de Angkor tempels te bekijken. In de omgeving staan meer dan 100 tempels die gebouwd zijn in de bloeiperiode van de Khmer, van de 9e to 14e eeuw. Angkor Wat is de de meest imposante en bekende, maar vele anderen zijn ook de moeite waard. Hieronder een ‘kleintje’:
dsc_0743.JPG

De eerste dag hebben we Ta Phrom bezocht.

Continue reading Cambodja

Hoi An – Whale Island – Nha Trang

De laatste dag in Hoi An weer superfietsen gehuurd, high quality volgens het bord…..  Het spatbord zat met een ijzerdraadje vast en alles liep aan wat maar aan kon lopen. Maar het werd toch nog een mooie fietstocht. Via een brug naar een eiland de drukte ontvluchten, steeds smallere zandpaadjes tot we in een maisveld of waterkant stonden.

ssc_0854.JPG

Hier waren vissers bezig met hun ding…

Continue reading Hoi An – Whale Island – Nha Trang