Weer terug naar de bewoonde wereld: Alor Setar. Een stad waar weinig te beleven is, voor ons slechts een overstapplaats om de volgende ochtend een vliegtuig te pakken. Om het stof van ons af te wassen een 5-sterren business-hotel genomen die hoog boven de omgeving uittorent.
Nogal uit het centrum en gelukkig zit er een dim sum restaurant op de eerste verdieping. We krijgen een menukaart en een lijstje om het de bestellingen in te vullen. De ober lijkt naar ons lijstje, vervolgens naar ons, en verhuist ons naar een grote tafel. Deze ronde tafel met draaiplateau wordt in korte tijd propvol gezet met dim sum gerechtjes. Vele malen meer als we hadden besteld. Blijkt dat de hapjes niet per stuk maar per ‘portie’ gaan, meestal 2-3 stuks. Gelukkig erg smakelijk en met uitpuilende buiken vroeg slapen, de wekker stond op 5:45 omdat die Maleisische vliegtuigmaatschappijen het nodig vonden om wat van onze geboekte vluchten te annuleren en ons op een vroege vlucht te zetten.

Begin van de middag komen we aan in Kuala Selangor, een niet al te mooi dorpje die vooral bezocht word voor de vele vuurvliegjes die hier te zien zijn, en dus ook voor ons de reden om hierheen te gaan. Het is ‘s avonds gelukkig goed weer, boeken een tourtje met een boot, en het is inderdaad een spectaculair gezicht om de vele vuurvliegjes te zien blinken in de mangrove-oevers van de rivier. Ze geven een knipperend wit licht, en met vele bij elkaar krijg je een soort van kerstsfeertje…

De volgende dag vermaken we ons in een National Park in Kuala Selangor, die net zoals vele van dit soort plekken, nauwelijks onderhouden wordt. Maar ook dat heeft zo zijn charme. Hier zijn verschillende soorten oerwoud en mangrove bossen op een relatief klein oppervlakte te zien. In een uurtje of twee heb je een rondje gedaan. Bij de mangroven zijn enorme hoeveelheden en verschillende soorten modderkruipers aan het poedelen, en als we aankomen schieten vele krabbetjes in hun holen, om daarna weer langzaam tevoorschijn te komen. Mangroven bruisen van het leven!
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=gEpdrh_VbgQ[/youtube]

Naast de modderige beestjes hangen hier ook aapjes, spechten, ijsvogels en andere vogels rond.

‘s Avonds zien we de apen de vuilnisbakken rond het hotel plunderen.
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=seeZfUJ01yA[/youtube]

De volgende dag lopen we langs de vissershuisjes en bootjes om vervolgens de meest smerige kroepoek te kopen die ik ooit gegeten heb.

We bekijken een vreemde tempel in de vorm van een rots.

Even verderop hangen vissen te drogen.

We maken de wandeling af door te proberen langs een rivier te lopen, maar daar waren inmiddels palmplantages. Niet zo boeiend…

Tijd voor onze laatste bestemming: Kuching.
Voor Kuching moeten we iets meer dan anderhalf uur vliegen omdat het op een ander deel van Maleisie ligt: Het eiland Borneo. De eerste indruk is positief. Groener, landelijker, gemoedelijker.
In het hotel hebben we de ‘suite’ geboekt. Het woord ‘suite’ blijkt nogal relatief. Een ‘suite’ in een backpackershotel is niet meer dan een simple tweepersoonskamer, maar wel de enige kamer met eigen badkamer (op het balkon). De kamer ruikt muf maar is wel grappig gedecoreerd met stenen, schelpen en plastic planten, de douche heeft een ‘open dak’. Bij een flinke bui hoef je de kraan dus niet open te draaien.
De stad Kuching stelt niet veel voor, een rivier deelt de stad in twee, en het meeste gebeurt aan de zuidelijke oever. De stad is vooral een uitvalsbasis voor de vele tourtjes die je in de omgeving kan doen. Daarnaast zijn er gelukkig wel veel en lekkere leuke restaurantjes. Bijvoorbeeld een oude kapperszaak met alle accessoires er nog in, omgebouwd tot restaurant…

We regelen dus meteen een einde-middag-begin-avond vaar-tocht in de wetlands. Mogelijk zien we (zoetwater) dolfijnen, krokodillen en neusapen. Een engelse dame haalt ons op en levert ons af bij de boot van haar man, die Maleisier is. We varen door de prachtige wetlands, met mangrovebossen, richting de zee. Geen dolfijn of krokodil te zien…. Bij het schemeren gaan de neusapen nesten bouwen in de mangroven en daar spotten we er wel een paar. Als het eenmaal donker is zien we nog de ogen van een krokodil glinsteren in de zaklamp.

De volgende dag gaan we met een taxi naar de must-see: het Bako National Park. Je kan er alleen met een boot komen, en met een halfuurtje varen komen we aan. Het water valt inmiddels met bakken uit te lucht. Een wild zwijn trekt zich nergens wat van aan en scharrelt lekker over het strand.

Als het iets droger wordt, beginnen we aan het wandel (klauter) pad over stenen, rotsen en boomwortels tot we aankomen bij een strandje.

Hier liggen wat bootjes die ons graag meenemen om de prachtige riffen te laten zien, om ons vervolgens weer bij het beginpunt af te zetten.

Eenmaal in de boot terug barst de regen pas echt los…heerlijk, een stortdouche met uitzicht!

De volgende dag vliegen we weer naar Kuala Lumpur om ons in een mooi opgezette Pullman 5 sterren hotel voor te bereiden op de reis terug. We kijken terug op een fantastische vakantie.

Op weg in een minibusje naar de Cameron Highlands. De Cameron Highlands staan bekend om de theevelden en koele lucht. Onze bestemming Tanah Rata ligt op ongeveer 1400 m hoogte. Maar eerst even langs het kantoortje van de bus. Naam noteren en kaartje omruilen voor ander kaartje. Instappen en 2 minuten rijden: ander kantoortje, iedereen uitstappen, naam noteren en kaartje ruilen voor ander kaartje. Weer instappen 2 minuten rijden en ja hoor:  er gaat weer een lijst door de bus, naam invullen en doorgeven…… Dan gaan we eindelijk.
Landschap is niet zo mooi als gehoopt. Jungle heeft plaatsgemaakt voor kilometers en kilometers aan Palmolie plantages. Zodra we de bergen inrijden zijn deze bedekt met plastic kassen. Nog maar 10 kilometer, en dan staan we stil. Het blijkt een weekend met feestdag te zijn (Labourday) en dan trekt Maleisië massaal de Cameron Highlands in om groente en fruit te kopen bij de vele plastic kassen. Er is maar één weg, en die staat dus vast. Na anderhalf uur komen we eindelijk aan.
De volgende dag een tourtje gedaan met een Jeep naar het Mossy Forest en naar de befaamde theeplantages. Via een smal kronkelweggetje kom je aan in het Mossy Forest. Het Mossy Forest is een oeroud bos hoog in bergen. De kronkelige bomen zijn bedekt met allerlei mossen. Hiertussen bevinden zich vleesetende en andere bijzondere planten. Omdat dit bos oud en teer is, kan je alleen over plankiers doorheen lopen.

Ook de theevelden bewonderd, al generaties lang in handen van een Schotse familie. Gelukkig hier geen plastic kassen, maar theestruiken zover het oog rijkt. Uiteraard afgesloten met een kop thee en scones in een theehuis met panorama deck.

De volgende dag een ‘urban jungle tocht’ gelopen, aan het dorpje grenst een strookje jungle dat uitkomt vlak bij ‘The Old Smokehouse’. Een cottage, direct uit Engeland hier geland. Compleet met Engelse keuken. Even weer wat anders lunchen dan noodles en rijst…..geprakte aardappelen zijn ook best lekker op zijn tijd.

Volgende dag weer 6 uur in een bus (geen namen noreren?)  op weg naar George Town. Een multiculturele stad op het eiland Penang. We komen aan in een geweldig mooi gerestaureerd hotel, het Museum hotel. Omdat er iets was met onze oorspronkelijke kamer werden we ge-upgrade. Dit betekende: twee verdiepingen, twee wc’s, twee douches en drie airco’s.

George Town staat onder andere bekend om zijn lekkere eten en Street art, en beide hebben we tot ons genomen.

De volgende dag weer tijd voor een tempeltje, ditmaal de grootste van Maleisië…..

Pulau Perhentian Besar. Een exotische naam van een net zo exotisch eiland, voor de oostkust van Maleisië. Om er te komen stap je in een niet al te grote speedboot met een slordige 300 pk erachter. Gas open en we stuiven en stuiteren met hoge snelheid naar het eiland. Ik kon nog net een bank uit de lucht grijpen die overboord dreigde te gaan. Een tweetal paradijselijke eilanden komen in zicht, vol met stranden, palmen, rotsen, jungle, en bungalows. We treffen het, de onze heeft uitzicht op de baai. Naast ons werd net een nieuwe gebouwd, maar hadden we gelukkig niet al te veel last van.

Dit eiland staat bekend om de goede snorkel mogelijkheden en daar is geen woord aan gelogen. Een onvoorstelbare hoeveelheid kleurrijke vissen boven het koraal. Vlak bij de kust was het koraal weliswaar dood maar even verderop springlevend.

Ik vond dit ook een geschikt moment om een dagje ziek te worden…maar ben er gelukkig nu weer bovenop.  Vandaag door de tropisch hete jungle naar de andere kant van het eiland gelopen en met de watertaxi weer terug. Lekker wat teer op de sandalen verzameld dus weer een leuk klusje voor straks. De stranden aan de andere kant blijken niet zo schoon als de onze.
Met het dierenleven zit het wel goed hier, maar de eekhoorns zijn wel té bijdehand. Ze stelen zo ongeveer het ontbijt van de bord en laten zich niet verjagen. Kleine aapjes komen zich aan het eind van de middag tegoed doen aan de struikjes, omringt door vele fototoestellen, totdat het ook hun teveel wordt. Daarna wordt het tijd voor de vele vleermuizen, die masaal in alle soorten en maten komen aanrukken, met als grote voordeel dat hier opvallend weinig muggen zijn.

Inmiddels alweer een week in Maleisië, we kwamen vorige week gebroken aan in een relaxed hotel in Kuala Lumpur. Na een nacht slaap en een paar baantjes in het zwembad zijn we er weer bovenop.
Kuala Lumpur is een moderne georganiseerde stad, anders dan we gewend zijn van de meeste Aziatische steden die we bezoeken. We maakten ons al op voor ellenlange onderhandelingen met de taxi over de prijs, maar ons hotel regelt gewoon een Uber taxi, die ons voor een habbekrats naar onze bestemming brengt. Om de opperwezens goed te stemmen hebben we een Chinese, Taoïstische en een  Hindoestaanse tempel bezocht. De Chinese ‘Thean Hou Temple’ staat boven op een heuvel en geeft een mooi uitzicht over de stad, als het tenminste niet heiig is zoals vandaag.

Kuala Lumpur heeft een uitgebreid openbaar vervoer netwerk, maar we nemen toch steeds de taxi, makkelijk en relatief goedkoop. Die chauffeurs kletsen honderduit. Een van hen vroeg ons steeds of we naar Malaka gingen (nee) en vond dat we naar de Batu Caves moesten (ook nee). Dit proces herhaalde zich de hele rit vele malen. Hij was wel bang voor de slangen in onze wijk, maar bij doorvragen bleken die er maar één keer per jaar te zijn……
Het weer sloeg om naar onweer en regen, dus onze plannen voor een hapje op straat vervielen en we togen naar een luxueus winkelcentrum met een hele verdieping aan foodcourds. Tientallen eettentjes en kraampjes met alle soorten eten in alle prijsklassen Lekkere Wontons in een Chinees restaurant gehapt.

Daarna via een overdekte loopbrug van minstens een kilometer naar de bekende Petronas Towers gelopen. Inmiddels donker en droog, dus mooi verlicht. Voor de foto een 5 sterren hotel binnengelopen en naar de bar naar de bovenste verdieping gegaan. Bleek een trendy club met pool te zijn.
Volgende dag vogeltjes kijken. Hop naar het Bird park. Een groot park die deels voorzien is van grote netten met vele, vele exotische vogels, bijna allemaal even tam. Er loopt en vliegt van alles om je heen. Best leuke plek.

Nu we er toch waren, naar de orchideeën tuin, maar dat viel tegen, een gemiddeld tuincentrum biedt meer…  Bleek ook een vlindertuin te zitten, was leuk ingericht met een bonte verzameling aan vlinders.

Morgen gaan we de koelte opzoeken in de Cameron Highlands. Eerst nog een half uur stuiteren op het water en even 6 uur in een minibus. Yeah 😉