Na een uurtje of twee in de taxi worden we afgezet bij een houten hutje aan het water. Even verderop een eetstalletje, daar zijn we maar even heengehobbeld. Een blik in de keuken, groffe schatting van het aantal vliegen, en we besluiten om maar een instant noodle soepje te nemen. Ondertussen komt onze gastheer Hymeir met on zijn kielzog twee Amerikaanse meiden, een fotograaf en een journalist. De meiden geven een jaar les op een lokale school. De journalist en fotograaf doen een kort interview met Hymeir en gaan weer. Wij worden verdeeld over kleine houten bootjes en zijn onderweg! Nog een uurtje of twee varen over een zeer ondiepe rivier. Af en toe zit het bootje vast maar door de zanderige bodem kan je makkelijk uitstappen en hem weer loswrikken.
Zo komen we uiteindelijk aan in de lodge. De bungalowtjes zijn erg basic. De enige ‘ luxe’ is een koude douche. De kapok matrassen zijn hard en hobbelig.
De Lodge blijkt niet veel gasten te hebben. De laatste zijn een paar weken geleden vertrokken en na ons duurt het weer een paar weken tot er weer nieuwe zijn. De lodge is in de tussentijd leeg en moest dus even opgestart worden. Hymeir vertyelt dat de olifanten af en toe wat komem slopen, maar deze keer hebben ze de boel heelgehouden. In de verte horen we ze. Dit is een van de weinige plaatsen in Maleisië waar wilde olifanten voorkomen.
Hymeir is een fanatiek vogelaar en bij bijna elk geluid van een vogel onderbreekt hij zijn zin en tuurt naar boven. Vooral Hornbills wekken zijn interesse. Niet vreemd, het zijn prachtige kleurrijke vogels met een enorme oranje-rode snavel. Zie foto in mijn blog over Kuala Lumpur.
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=UWSOk5fjwis[/youtube]
Die avond gaan we met de bootje de rivier op om de olifanten te spotten. We horen ze even verderop, maar we kunnen daar niet blijven, het risico is dat ze de rivier oversteken en ons verpletteren. We kunnen niet snel genoeg wegkomen in het ondiepe water. Helaas zien we verder geen olifanten, maar wel wat zwarte schimmen in de bomen. Hymeir vertelt ons enthousiast welke vogels dat zijn.
Hymeir is conservator van dit stuk jungle en een bevlogen grot onderzoeker. Hij heeft (na verhalen van de lokale bevolking) een grot ontdekt en daar gaan we vandaag een wandeling naartoe maken. Bloedzuigersokken aan, insektenmiddel op en dan kunnen we. Twee uur zweten en puffen in deze tropische maar mooie omgeving om bij de grot te komen. Het was de moeite waard. Een mooie oorspronkelijke grot waar hij veel over kan vertellen.
Onderweg komen we bizarre insecten tegen, met een soort slurf met rode punt…
De terugweg leek zwaarder dan de heenweg en we komen uitgeput aan. Tijd voor sap met bananen cake.
‘s Avonds gaan we weer met de bootjes op zoek naar olifanten, met dit keer meer succes. We spotten een groep van 7 olifanten, lekker aan het eten aan de waterkant. Fototoestellen klikken, een schreeuw van de meiden, iedereen schrikt op. Bleek slechts een kikker in het bootje gesprongen te zijn.
[youtube width=”600″ height=”400″]https://www.youtube.com/watch?v=PDXxWn_SaDI[/youtube]
Daarna een welverdiend maal. De koks/kapiteins/staff kookt normaal Aziatisch, maar Hymeir heeft ze geleerd spaghetti a la bolognese te maken. Lekker voor de afwisseling, maar de koks zelf hoeven die westerse kost niet.
De laatste dag vertrekken de meiden en blijven alleen wij over. We laten ons die dag in een autoband rustig afglijden in de rivier en laten het oerwoud tot ons komen. Onderweg spotten we nog wat Hornbills.
Daarna wat ze hier noemen: Free and easy……
